معیارهایی که امروزه برای توسعه بهره وری در نیروهای انسانی، سازمانها و جوامع بشری در نظر گرفته می شود، معیارهای متفاوتی با آنچه که در طی دهه های شصت و هفتاد مطرح بود تلقی می شوند، بهبود سیاستگذاری در حوزه ارتقا و توسعه فرهنگ بهره وری،توسعه فرایند تحقیق و پژوهش در چارچوب مسایل بهره وری در سازمان ها، افزایش درجه باز بودن اقتصاد به سوی تجارت خارجی و میزان درجه رقابت پذیری اقتصاد در بازار های جهانی از جمله معیار هایی هستند که اثرات بسیار مثبت و معنی داری بر بهره وری دارند. آنچه در سازمان ها مزیت رقابتی ایجاد می کند، بهره وری به معنای بکارگیری و ترکیب موثر منابع موجود در سازمان است. بهبود اثر بخش بهره وری همانند سایر مولفه ها و فرایند های نرم افزاری از الزامات کار سازمانی است که در درون بهره وری نهفته است. استقرار چرخه مدیریت بهره وری موجب می شود که بهره وری به صورت یک فرایند دائمی ارتقا یابد و مسیر بهره وری مشخص شود. حرکت بهره وری لازمه رشد و پیشرفت سازمان بوده و به نهادی شدن امر بهبود در نظام هایی مختلف سازمانی منجر خواهد شد.